จากบทความของบิดาข้าพเจ้า พล.ต.ท.ชัยยงค์ ปฏิพิมพาคม...ดังต่อไปนี้้.
เผอิญผมได้ไปพบบันทึกของผมอีกเรื่องหนึ่งที่ได้บันทึกไว้เมื่อเดือนมิถุนายน ๒๕๒๗...
คิอได้มีพระราชนิพนธ์ของรัชกาลที่ ๕ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวได้ทรงนิพนธ์ไว้ ดังนี้...
เห็นหน้ากันเมื่อเช้า สายตาย
สายสุขอยู่สบาย บ่ายม้วย
บ่ายยังรื่่นเริงกาย เย็นดับ ชีพนา
เย็นอยู่หยอกลูกด้วย ค่ำม้วยดับสูญ
โคลงบทนี้้้เมื่อ พ.ศ.๒๕๑๗ พล.ต.ต.ธีรบุล จัตตารีส์ อดีตรองผู้บัญชาการตำรวจนครบาลสมัยหนึ่งก็ได้...มาแปลความหมายของโคลงบทนี้เป็นภาษาอัังกฤษ...ดังต่อไปนี้...
Seeing each other in the morn' Later extinct
Happy in the morn' Dead in the afternoon
Enjoy life in the afternoon Lifeless in the evening
Teasing with children in the evening Passing away in the night
Translated by Pol Maj Gen Tiraboon Chattares 5 April 1974...
ผมอ่านดูแล้วก็เข้าทีเพราะถือว่าเป็นคำสอนตามแนวของพระพุทธศาสนานั่นเอง...จึงลองแต่งเป็นบทกลอนผสมคำภาษาอังกฤษกับคำไทยเข้าด้วยกัน ออกมาเป็นรูปพิลึกๆดังต่อไปนี้...
พระราชนิพนธ์ล้นเกล้า รัชกาลที่ห้า
ทรงเตือนใจ ชาวประชา ด้วยโคลงสี่
เป็นมรณา นุสติ คิดให้ดี
ว่าชีวี คนเรานั้น สั้นจริงจริง
พล.ต.ต. ธีรบุล จัตตารีส์
ขมันขมี รีบแปลจบ ครบทุกสิ่ง
เป็นภาษา อังกฤษ มิคิดติง
ยังเกรงกริ่ง ไม่อยากบอก ขอลอกมา
Seeing each other in the morn'
เช้ามองดู อยู่สลอน กันทั่วหน้า
Later extinct สิ้นชีวา
นี่แหละหนา เช้าหัวร่อ พอสายตาย
Happy later in the morn'
ตะวันอ่อน หมดความทุกข์ สุขเหลือหลาย
Dead in the afternoon คุณกลับกลาย
ตะวันบ่าย ตายเสียแล้ว พ่อแก้วตา
Enjoy life in the afternoon
ไม่อาดูร ต่างสนุก สุขหรรษา
Lifeless in the evening ชิงอำลา
บ่ายเห็นหน้า อาทิตย์ลับ ดับตามกัน
Teasing with children in the evening
ลูกชายหญิง วิ่งหยอกเย้า เคล้าสุขสันต์
Passing away in the night ใจตื้นตัน
เย็นคุยกัน ราตรีนั้น พลันม้วยมรณ์...
ขอเดชะ พระราชทาน อภัยโทษ
ได้ทรงโปรดฯ ให้จดจำ เป็นคำสอน
ข้าพระพุทธเจ้า เชลงไว้ ในเชิงกลอน
ตามขั้นตอน ของพระองค์ ทรงนิพนธ์
ประทานโทษ พลตำรวจตรี ธีระบุล
ขอขอบคุณ ที่แปลไว้ ไม่สับสน
ใช้คารม สมดังใจ ไม่วกวน
ตามรอยบาท เบื้องยุคล เตือนใจเรา
โลกมนุษย์ ที่เกิดมา เวลานี้
จัดเป็นที่ ไว้อบรม บ่มความเขลา
จะสร้างบุญ หรือสร้างบาป เพื่อขัดเกลา
ให้เลือกเอา ตามเวรกรรม ที่ทำมา
เพราะเวลา อายุขัย วายชีวาตม์
เราไม่อาจ กำหนดไว้ ได้อย่างว่า
เหลือแต่ศีล สมาธิ ภาวนา
เป็นปัญญา เพื่อพาไป ไม่อับจน
กลอนผสมบทนี้ผมแต่งไว้เมื่ิอเดือนมิถุนายน ๒๕๒๗...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น