โบราณถือกันมาว่า ผู้ลาสิกขาบทก่อนออกจากวัด จะต้องก้าวเท้าขวาออกมาก่อน เพราะเชื่อกันมา
ว่า มือขวาและเท้าขวา เป็นอวัยวะที่เป็นมงคลกับร่างกาย การที่เราเอาของที่เป็นมงคลนำทางออกไปก่อน จะเกิดความเป็นสิริมงคลแก่ผู้ลาสิกขาบท ทำนองเดียวกันกับ เมื่อเวลาเราออกรถยนต์คันใหม่...
เขาให้ขับรถออกมาทางขวา ถ้าทางที่ออกบังคับให้เลี้ยวซ้าย ก็ให้ขับรถตีวงขวาออกมาก่อนเป็นเคล็ดแล้วถึงค่อยตีวงซ้ายออกมาอีกทีหนึ่ง...
ผู้ลาสิกขาบทแล้วก่อนจะได้เวลาฤกษ์ออกจากวัด จะต้องไปไหว้...กราบลาขอพรพระประธานใน
พระอุโบสถเสียก่อน แล้วจึงไปกราบลาพร้อมกับอธิษฐานจิตกับพระพุทธในกุฎิที่ตนอยู่ ต่อมาก็ให้ไป
กราบลาท่านเจ้าอาวาสกับพระผู้ใหญ่ที่ควรลา แต่งตัวมายืนหันหน้าไปทางทิศตามฤกษ์ ก้าวเท้าขวา
ออกไปก่อนตามทิศที่กำหนดไว้...ประมาณ ๒-๓ ก้าว แล้วจึงจะวนไปสู่ทางออก แต่ถ้าทิศตามฤกษ์
เป็นทางออกพอดี ก็ก้าวเท้าขวาออกไปได้เลย มีข้อควรจำคือ เมื่อออกไปจากวัดแล้ว ห้ามหันหลัง
กลับมาดูวัดอีก...
เมื่อกลับถึงบ้านให้ไหว้ขอพรจาก บิดา มารดา หรือญาติผู้ใหญ่...และเข้าไปกราบบูชาพระในบ้าน
ด้วยดอกไม้ ธูปเทียน แล้วไปบูชาอัฐิบรรพบุรุษอธิษฐานขอความเป็นสิริมงคลและลาภผล ไปบูชา...
พระภูมิเจ้าที่แผ่ส่วนกุศลให้...แล้วค่อยเข้าไปที่ห้องของตน ทำพิธีนอน...ปิดประตูหน้าต่าง...กางมุ้ง
นอนเป็นพิธีเสีย ๕-๑๐...นาที...ต่อจากนั้นจะไปที่ใด ทำอะไร...ไม่มีปัญหา...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น